Samsun 216...
Benim için bir felsefesi olan, tadına vardığım ve zor vazgeçtiğim tütünümsü madde. Evet evet. Bir Felsefe aracıdır Samsun 216.
Köylü yıllarımda içerdim bu sigarayı. Köydeyken, içtiğim ilk sigaram, Maltepe idi, ama Maltepe, zamanla yok olan bir popülerlik abidesidir. O konuya girmeyelim. Küçüksün, hayatı sorgulama yaşın bile gelmemiş, mal gibi yaşıyorsun. Sabah inekleri ahırdan alıyorsun, akşama kadar güdüyorsun, akşam gelip yatıyorsun.
Bir gün, Dedemin Maltepe paketlerinden birisini çalamadığım sabahların birisinde, uzaktaki bir komşumuzun oğlu olan Abdullah ile karşılaştık ahıra giderken;
- "Abi sigaram yok, çalamadım paketi"
Hemen hırkasının cebindeki, büzüşmüş Samsun 216 paketini çıkarttı ve uzattı bana.
Nereden bileyim, her nefeste hayata sövdürecek! Nereden bileyim, Samsun 216 öncesi ve Samsun 216 sonrası diye ayıracağım hayatımın 2 gün öncesine dek olan kısmı. Nereden bileyim, Samsun 216 ile yaşanan tüm duyguların daha yoğun yaşandığını?
O gün, çayırda yürürken yaktım bir tane. İlk başta anlamadım ne olduğunu, aldığım ilk nefesi hatırlıyorum halen, boğazıma yapışmış bir işkenceci var sanki. Boğuyor beni...
- "Sikeyim ben bu hayatı" demiştim.
Türküler çığırırdık, korkular yaşardık, köyün kızlarının götlerine bakardık. Maltepe içerken yaşadığımız korku da, türkülerden aldığımız tatlar da, kızların götüne bakarken yaşadığımız saçma his de boşmuş.
Samsun 216 içerken, her şeye farklı bakıyorsun. Samsun 216, bir Felsefe aracıdır abi. Samsun 216 içerken korktuğunda başka bir his kaplar için, Samsun 216 içerken başka bakarsın Evrene.
Samsun 216 içerken, her şeye farklı bakıyorsun. Samsun 216 bir sorgulama aracıdır abi. Samsun 216 içerken "sikeyim böyle hayatı" diyebilmek daha hoştur. Samsun 216 içerken başka bakarsın Evrene.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder