Ya Hassiktir!
Hassiktir!
Hassiktir!
- "Daha önce nasıl farkına varmadım? Amına koyayım ya."
Takip edildiğinin farkına daha önceden nasıl varamadığını düşüne düşüne küfürler savurarak önce ellerini cebine soktu, sonra adımlarını hızlandırdı.
- "Acaba hızlı yürürsem farkına vardığımın farkına varır mı?"
Yürüdü, yürüdü. Caddeye çıktığında artık yavaşladı ve sakinleşti. Artık, bu beladan nasıl kurtulabileceğini düşünmeli, ona göre akıllı adımlar atmalıydı. Yürümeye devam etti.
Kulaklığını takıp biraz gevşemek niyetindeyken karşıdan karşıya geçerken yine arkasındaki orta boylu gölgeyi gördü. Hani, bazen korkudan kalbiniz gümlemez de altınıza sıçacak gibi olursunuz ya, durum oydu.
İçinden;
-"Gel amına koyduğumun çocuğu gel!" diye söyleniyor, ama bir yandan da durumu açıklığa kavuşturabilmek için düşünüyordu.
"Kim takip eder ulan beni?"
Taksiye binmeyip de yürümek şu an için en mantıklı olan şey gibi geliyordu. Çünkü takip edilmeliydi ki, takip edenin kim olduğunu öğrenebilsin.
Kulağından kulaklığı çıkartıp durdu. Biranda korkusu gitmiş, yerini aptal cesaretine bırakmıştı.
Yaklaştı;
- Merhaba sanırım beni gördün,
- Ya senin amına koyayım ben!
- Sevişelim mi bu gece? Çok ihtiyacım var. dedi kadın.
- Sevişelim madem.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder