İnsanlar ölüyor. Ölüm sıradan aslında. Benim hayran olduğum nokta, geride kalanların büyüklüğü.
Ben ağıtları severim. Her ne kadar ölü arkasından göt yırtan ya da ağlayan insanlardan nefret etsem de ağıtlar her zaman dikkatimi çekmiştir.
Eh dedim kendi kendime. Bir gün herkes gibi gebereceksin. Hemen not defterime yazdım. Buraya da yazayım. Belki yıllar yıllar sonra girip okurum.
Öncelikle, yakın zamanda ölmeyi planlamadığım konusunu netleştirelim. Daha T.A.T.U kızlarıyla üçlü yapacağım.(!) Yani bu yazdıklarım tamamen uzun vadeli planlarımın içerikleri.
Yaşlılar yaşarken, erken öleni siksinler.
Ölürsem, bedenimin yakılması ya da gömülmesi ile alakalı hiç bir beklentim yok.
Birer kere aşağıda yer alan ağıtlar çalısın yeter. Aman sen söylemeye kalkma anne. Sesin çok kötü.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder